hidup ni kita ne leh berseorangan..mest ada family..mst ada kwn..mst ada pasangan...mst hidup ini membosankan kalo kita sorang2 je kat dunia ni...xder teman berbual, tmn bermain..teman bermanja...sgt menyedihkn...sbb tu manusia ni ramai...sbb tu Allah ciptakan kita dari rahim seorang wanita yg digelar ibu, supaya kita mempunyai ibu n ayah...n sbb tu kita diciptakan sbg perempuan atau llki secara berpasang2an..spaya kita ada teman hidup n bleh membina family n itulah kitaran hidup...benda2 asas ni xleh kita nafikan...mungkin sy x pakar dlm bdang ilmu agama..tp sbg manusia, sy belajar dr keadaan sekeliling..
dlu, sy rasa xper kalo hidup tanpa kawan..senang..xperlu ssh pyh jaga hati dan perasaan org len..xperlu tggu org len..xperlu pk psl org len..kan senang n xberserabut..
dlu, sy pk nape perlu ada ibu n yayah??kan ssh sbb kna jaga mrk..kna dgr ckp mrk..slalu kna marah..payahnye..
dlu sy sllu tanye, perlu kita kawen?perlu ker bf??watpe??leceh la...nk phm perempuan yg 1 jantina pn ssh, ni kan nk phm kaum adam ni??nk jaga ati dy..nk hidup ngn dy slama2nyer..bertahankah llki tu tuk menjaga sy??
tp skang...smakin umo meningkat, smkn sy phm...sume tu penting...tulah fitrah manusia...Allah da jdkan kitaran hidup manusia ni dgn sempurnanya...kita hanya perlu mencari sbb naper Allah jdkan kita sebegitu rupa agar kita berpegang teguh pd prinsip yg bakal kita buat...spaya kita nmpak tujuan kita sewaktu kita ambil keputusan...spaya kita yakin kita amik keputusan yg betul...
hidup ni subjektif..sbb masa dpan tu adalah rahsia Allah..slagi kita bleh wat pilihan, jgn lalaikan hati tuk amik keputusan pasrah atas alasan 'tawakal'...k.. :)
